Lijntjes

Marijn de Vries schreef er laatst al over, lijntjes op armen en benen. Hoe deze te voorkomen?! Of, in mijn geval, juist niet. Tja, met onze zomer ging het deze Hollandse renner bijna niet lukken, een paar scherpe randen in armen en benen te laten branden door de zon. En nu aan het einde van het zomerseizoen rijst de vraag: “Hoe houden we de weinige verkleuring instant tijdens de donkere winter maanden?”

We waren dit jaar in april vier weken naar de Carribean vertrokken voor een fijne tropische vakantie met veel zon en zee. Bij thuiskomst zag je een behoorlijk verschil met de thuisblijvers. Maar een beetje bijhouden zat er niet in van de zomer. Het vroeg om een andere aanpak om kleur behouden te waarborgen. Onder de zonnebank dan maar, zou je denken. Dan moet je wel je koersbroek en shirt aan om de lijntjes intact te houden. Een behoorlijk warme aangelegenheid, geloof me.

Mijn vrouw had een monster gekregen van een bruiningsmiddel. Nu ben ik tegen allerlei vormen van onnatuurlijk kleuring, maar deze keer heb ik mijn bezwaren even geparkeerd. Dit middel pretendeerde iets anders te zijn dan een ordinair bruiningsgoedje. Simpel even met een geprepareerd doekje over de benen wrijven, even wachten tot het ingetrokken was en een streeploze bruine huid zou mijn deel zijn.

Laten we wel zijn, met gebronsde benen aan het begin van een wedstrijd of training staan, dat heeft een psychologisch effect om je fietsgenoten. Bruin gebrand staat gelijk als goed getraind.

Na een paar uur begonnen mijn beentjes mooi brons op te kleuren en bijna streeploos. Mijn voeten echter, die waren er minder goed vanaf gekomen. Daar was bij het aanbrengen een iets dikker laagje terecht gekomen en dat zag je nu best wel. Gelukkig bleef het allemaal onder de sokken verborgen.

De volgende wedstrijd werd ik begroet met de opmerking: “Zo, jij hebt lekkere bruine poten!” Missie geslaagd zou je denken, helaas, ik fietste als een natte krant. Wat vervolgens de reactie ontlokte: “Ik dacht, die zal wel lekker getraind hebben in het buitenland, maar dat viel tegen”, “Ja joh, nog een beetje last van de jetlag!” antwoordde ik verontschuldigend.

Het nadeel van gekleurde benen is, dat het verwachtingen schept, die je wel moet kunnen waarmaken.

Het voordeel is, dat het doping is voor de moraal. Met zulke mooie gesoigneerde beentjes moet je wel hard gaan, ook al heb je nog geen meter getraind! Maar zoals met de meeste doping blijft het een “quick fix that does not last!”, want na een paar dagen vervaagt de kleur en ben je weer terug bij af.