Er moet me iets van het hart en aangezien je van je hart
geen moordkuil moet maken…
Tijdens de wedstrijden van de B’s zie ik renners met
beperkte stuurvaardigheid in het peloton. Dat is helemaal niet erg, mits je je
er ook naar gedraagt en geen dingen doet die je niet eigen zijn. Als je niet
zeker bent van je stuurvaardigheden, neem dan plaats achter in het peloton en
gebruik de koers om rijstijl en techniek van je mederenners af te kijken en je eigen
te maken. In een bocht, midden in een peloton, naar buiten sturen is niet fijn
voor de medeweggebruikers, zeker niet als het tempo hoog ligt. Gelukkig rijden
we niet in een echt gesloten groep en is er meestal ruimte om te corrigeren,
maar je maakt er geen vrienden mee. Omkijken waar de rest uithangt, als je aan
een achterwiel geplakt zit, niet doen! Je natuurlijke neiging is namelijk om
mee te sturen met de kijkrichting i.p.v. netjes rechtdoor te rijden. Als je
toch wilt weten wie er achter je zit, kijk dan onder je arm door, dan heb je de
minste kans op stuurdwalingen.
Inhaalmanoeuvres leiden ook met enige regelmaat tot
hartslagverhogingen binnen ons pelotonnetje. Het is de taak van elke renner in
de groep te weten waar zijn mederenners zijn. Het moet, zeg maar, een tweede
natuur zijn, dat je weet waar iedereen, in je directe omgeving, zich bevindt.
Dit stelt je in staat om een splijtende demarrage te plaatsen of een vloeiende inhaalmanoeuvre
te maken, zonder dat je anderen van de sokken rijdt. Het gebeurt te vaak dat een renner, zonder
inachtneming van zijn omgeving, een beweging inzet waardoor de schrik de
anderen om het hart slaat. Probeer het te vermijden.
Naarmate het einde van de wedstrijd nadert, worden we
allemaal nerveus. Kan ik een mooie uitslag rijden vandaag? Ga ik hier punten pakken?
Maak ik nog kans op de overwinning? Ik denk niet dat er iemand denkt: “ De
eindsprint interesseert mij geen zier en die punten kunnen me gestolen worden,
maar laat ik eens flink in de weg rijden en de anderen in de problemen
brengen!” Toch gebeurt het met enige regelmaat dat er in de laatste kilometers
acties worden ondernomen die niet door de beugel kunnen en dat het ternauwernood
goed gaat. Getuige het gevloek en getier.
Eenieder van ons wil na de wedstrijd met een goed gevoel
en gezond van lijf en leden weer op huis aan. Valpartijen horen echter bij het
wielrennen en er valt niet altijd aan te ontkomen. We doen allemaal, inclusief ondergetekende,
wel eens onhandige dingen tijdens de wedstrijd. Maar laten we proberen het zo
veilig mogelijk te houden, zodat we met veel plezier de strijd met elkaar
kunnen aangaan.
Nog een tip: Wheeler Planet is vrij toegankelijk, mits er
geen activiteiten of wedstrijden zijn. Je kunt er, als onderdeel van je
trainingsrit, in alle rust techniek en stuurvaardigheid oefenen en aanscherpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten