En dan begint het spel
weer van voor af aan. Koers!!!
De hele winter heb ik
me moeten vermaken met een kwakkelende gezondheid. Slecht twee crossjes heb ik
kunnen rijden. Hetgeen zeer teleurstellend was. Ik weet nog niet hoe het
komende seizoen er uit gaat zien voor mij, maar nu al ziet het er somber uit.
De trainingsachterstand is enorm en de gewichtstoename navenant. Hoe ik dat in
de nabije toekomst nog kan keren is mij een raadsel. Telkenmaal als de zon
schijnt, ben ik niet in staat om op de fiets te stappen. Laat staan dat er van
enige opbouw sprake kan zijn.
Eigenlijk zit ik al vanaf maart 2015 in de
mongolenwaaier en het einde is nog niet in zicht.
Het geheel wordt er
niet beter op, want tot overmaat van ramp is er een depressie bij me vastgesteld.
Enige lichtpuntje in deze zaak is, dat het komt door de medicatie. Daar ben ik
gelijk mee gekapt en prompt stront verkouden geworden. Dag training, hallo
bedje.
Maar goed, de koers
komt eraan. Weldra zit ik weer in het peloton en draai de rondjes op hoge
snelheid, althans dat hoop ik. Gek genoeg voelen de benen goed aan en verkeer
ik in de veronderstelling dat het allemaal gaat lukken. Sowieso heb ik weinig
training nodig om te kunnen koersen. Verstoppen in het peloton gaat me goed af.
Alleen daar zit de lol van de koers niet, in peloton vulling. Ik wil meer. Ik
wil op kop rijden, ontsnappen, demarreren, sprinten. Daar doe ik het voor, niet
voor zinloos rondjes rijden. Dan kan ik net zo goed gaan toer rijden, ook leuk,
maar anders leuk.
Hoe ga ik het de
komende periode aanpakken? Koersen op niveau. Het zal een goed uitgebalanceerde
trainingsopbouw vergen om optimaal gebruik te kunnen maken van mijn huidige
mogelijkheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten