Het begon met de APK keuring van de auto, mijn
PT Cruiser, wat niet wilde vlotten. Chrysler doet altijd moeilijk over de
onderdelen en de keurmeester had mijn zij knipperlichtjes afgekeurd. Die waren
niet oranje genoeg meer. UV licht had de 12 jaar oude kapjes geheel ontkleurd.
Tel daar bij op de late constatering van een defecte stabilisatiestang en je
hebt een klein probleem. Dus donderdag aan het einde van de middag geen
gekeurde auto. Nog geen probleem er is altijd de vrijdag nog. De geleverde zij
knipperlichtjes bleken de verkeerden, een later model, te zijn. De auto zou pas
aan het einde van de vrijdag klaar zijn. Ware het niet dat ik nog een late
afspraak in Utrecht had, waardoor ik vrijdag de auto niet kon ophalen.
Alles kwam dus aan op een strakke planning op
de zaterdag ochtend. Vanaf 10u00 was ik welkom in de garage. Kwart over negenen
reed ik bij de bakker weg met brood voor het weekend in de rugzak. Met een
bloedvaart door de stad op weg naar de beddenboer, alwaar ik een besteld kussen
moest ophalen voor mijn vrouw. Dat lag al sinds dinsdag klaar en ik was nog
niet in de gelegenheid geweest het op te halen. 9u30 gaat hij open en ik was de
eerste klant van de dag. Dus brood in de rugzak en kussen in doos op het stuur,
volle kracht vooruit naar de garage. Even over tienen en al lekker warm gereden
kwam ik aan bij de garage. Na het betalen van de rekening en het inladen van
mijn fiets, snel richting huis. Dwars door de stad met je auto op
zaterdagmorgen…kan even duren. Toch nog een stop gemaakt om wat energie repen
en gels te halen bij de outdoor winkel.
Kortom, om 11u30 reed ik weer van huis op de
fiets richting Beverwijk. Ik wilde niet het risico lopen met de auto vast te
komen staan (strandverkeer en de Bazaar in Beverwijk) en op de fiets naar de
koers, dan ben je al vast lekker ingereden. Alles liep nog enigszins op
rolletjes, tot ik bij de pont in IJmuiden aankwam. Het veer voer voor mijn neus
weg… Op zich geen probleem, want ik had nog een kwartier speling. Maar zowel
links als recht op het kanaal kwamen zeeschepen aan en met lede ogen moest ik
toezien hoe de pont netjes voorrang verleende. En het duurde en duurde maar,
terwijl de minuten wegtikten. En op een gegeven moment weet je, dit gaan we
niet meer redden.
Eenmaal aan de overkant van het kanaal volgde
er nog een dollemansrit door Velsen Noord en Beverwijk, maar het mocht niet
meer baten. Bij aankomst op het parkoers, draaide de B-groep al hun eerste
rondjes. Alles naar de vaantjes! Vooral als je het bijna voltallige peloton
ziet af sprinten om de zege. Hier hadden mogelijkheden gelegen.
Er zat niets anders op dan te starten bij de
A-groep om 14u15. Wetend dat deze mannen te hard zullen gaan voor mij, koester
je toch de hoop dat je bij kunt blijven. Maar de juiste moraal is niet meer
aanwezig. Ik rij vanaf het startschot in laatste positie en het kost me te veel
krachten om aan te haken. Ik probeer onder mijn omslagpunt te blijven, maar
elke doorkomst heuvel op wordt het minder en minder. Na een uurtje ben ik er
klaar mee. Ik ben dan al een keer of twee gedubbeld op deze korte omloop,
slecht 1300 meter gemengd klinkers en asfalt met een mooie bult, en heb niet
meer de moraal om uit te rijden. Ik had niet gerekend op een latere start, waardoor
de energie voorraad (lunch) niet voldoende was. En een uurtje langs de kant staan,
helpt ook niet mee.
Eigenlijk had ik zaterdag letterlijk en
figuurlijk de boot gemist. Soms zit het mee en soms zit het tegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten